De universiteit van de toekomst

Bij de Kahn Acadamy maak je online kennis met het onderwijs van de toekomst. Honderden jaren hebben professoren en studenten in grote en kleinere collegezalen bij elkaar gezeten voor de overdracht van wetenschappelijk kennis. Jonge mensen werden geïnspireerd door de verhalen van hun leermeesters.
Als je nu aanschuift bij een hoorcollege op b.v. de Rijksuniversiteit Leiden maak je mee dat er iets fundamenteel aan het veranderen is in het universitair onderwijs. De professor staat nog steeds op het podium achter een lessenaar. Maar zij of hij geeft een powerpoint presentatie die dezelfde avond al op Blackboard staat. De studenten zitten achter een laptop of tablet en checken hun mail, twitteren en plaatsen iets op hun facebook-pagina. De noodzaak om fysiek in de collegezaal aanwezig te zijn wordt steeds kleiner, vragen kun je online stellen, evenals opdrachten inleveren of je voor een tentamen aanmelden.
De powerpoint presentatie mag modern ogen, vergeleken met Youtube is die voor jonge mensen behoorlijk saai en weinig inspirerend.
De Kahn Academy heeft gekozen voor een innovatieve aanpak. Academisch onderwijs dat wordt vormgegeven met de modernste middelen, dat de aandacht van jonge mensen die opgroeien in het digitale tijdperk kan vasthouden, en dat voor jong en oud gratis online beschikbaar is.

Laat je verrassen door het college over het ontstaan van het schrift.
http://01.nl/9kka1t

A free world-class education for anyone anywhere.

Khan Academy is an organization on a mission. We're a not-for-profit with the goal of changing education for the better by providing a free world-class education for anyone anywhere.

All of the site's resources are available to anyone. It doesn't matter if you are a student, teacher, home-schooler, principal, adult returning to the classroom after 20 years, or a friendly alien just trying to get a leg up in earthly biology. Khan Academy's materials and resources are available to you completely free of charge.

Aleppo, Syrië 2009 Nationaal Museum

Zaterdag 6 juni 2009 bezoeken we het Nationaal Museum in Aleppo. Het hoofdthema is de archeologie van Syrië.
Er is een kleine expositie van Neanderthal-kinderen die in de buurt van Aleppo zijn gevonden. Hun botjes liggen zorgvuldig bij elkaar gezocht in de moderne vitrines. De levensechte reconstructie van een kindje van een jaar of 2 is bijzonder ontroerend. Zo lang geleden en toch zo net als wij.

De felgekleurde terracotta brood en cake vormen uit Mari maken je helemaal vrolijk.

Kleitabletten in allerlei maten, uit Ebla en Ugarit, vertonen brandsporen van de verwoesting van deze steden. Ebla in plm. 2200 BC en Ugarit plm. 1200 BC. Er zijn kleitabletten in klei envelopjes en rolzegels met miniatuur stripverhaaltjes.
Veel beelden van donkergrijs basalt, onder andere van Gilgamesj en Enkidu.

Het museum is niet rijk, airco is er niet of doet het niet, het is er zeer warm, maar er zijn prachtige voorwerpen te zien. Gelukkig zijn er wel sponsors. Ieder land dat heeft meegeholpen aan opgravingen heeft een eigen vitrine met belangrijke vondsten en daar is Nederland ook bij.

In het museumwinkeltje verontschuldigt men zich dat er nog geen catalogus beschikbaar is.

In 2009 had Aleppo geweldige restaurants. Van buiten meestal onzichtbaar, verborgen achter dikke muren en houten deuren. Ben je eenmaal door de poort dan kom je op een verrassend grote binnenplaats. Er groeien bomen en er bloeien bloemen. Een fijne nevel van water houdt de atmosfeer koel en aangenaam. Ons favoriete restaurant was Kasr el Wali. Onvindbaar als je het niet kent. Op een late avond zitten we er op een lage bank met veel kussens. Voor ons een tafeltje met een groot koperen blad. We smullen van de cherry-kebab, de 'local wine' en het geroezemoes van de vrolijke Syrische mensen om ons heen.

Maart 2013
De opstand tegen het regime van Assad duurt nu al 2 jaar. Hoe zou het toch zijn met de Syrische mensen en kinderen die we in 2009 hebben ontmoet? En wat is er nog over van de schatten die we in het museum bewonderd hebben?

Aleppo, Syrië juni 2009

In Aleppo logeren we in hotel Mandaloun. Goed opgeleide jonge mensen staan ons te woord bij de receptie en we krijgen thee aangeboden op de prachtige binnenplaats. Er liggen Arabische kranten op tafel, onder de bank lopen schildpadjes en het water van de grote fontein zorgt voor koelte en ontspanning. Een kleine houten lift met aan alle kanten glas brengt ons naar de galerij op de eerste etage. De kamer heeft houten luiken en kijkt uit op de binnenplaats.



In de Souq Bab Antakya kopen we stukken olijfoliezeep en sandalwoodzeep bij een van de zeepsieders.

De Citadel is een groot fort dat op de Unesco Werelderfgoed lijst staat en boven de stad uittorent. Door het donkere poortgebouw loop je over een prachtig geplaveide vloer, die gepolijst is door ontelbare voetstappen, de overblijfselen van het fort in. Je kunt naar de top klimmen net zoals veel Aleppi met hun kinderen. Een jong stel met twee kinderen en een baby van enkele weken in een wit dekentje op de arm van de moeder laat zich op de foto zetten met de Citadel op de achtergrond. Hier en daar is een optrekje voor een hapje en een drankje. Er is ook een soort theater, witte terrasstoelen staan in rijen opgesteld maar een deel ervan is omgerold.

Op het grote plein voor de Citadel zijn grote drukke terrassen met makkelijke stoelen. Groepjes jongeren en gezinnen met kinderen drinken er thee. Iets er bij hebben ze niet maar als je er om vraagt komt een vriend van de ober met een dienblad met noten- en sesamkoeken aangerend. We maken foto 's van modern geklede Syrische meisjes die aan de andere tafeltjes zitten. Als we ook toestemming vragen aan ons gehoofddoekte buurmeisje dat vergenoegd een waterpijp zit te roken, weigert ze vriendelijk maar beslist.

In paleis Shishara gaan we 's avonds naar een klassiek concert door Syrische zangers en kamerorkest die liederen van Duitse componisten brengen. Een vriendelijke agent wijst ons de weg naar de sfeervolle binnenplaats met bomen waar alle plaatsen al bijna bezet zijn. We vinden toch een goed plaatsje en luisteren naar romantische liederen van Schubert. Het publiek, jong en oud applaudisseert beschaafd. Als de laatste noten weerklinken begint de muezzin zijn luide oproep tot gebed. Precies op tijd klaar!

Kinderopvang in het nieuws

Dit weekend was de kinderopvang veel in het nieuws. Eerst vrijdag in NRC een artikel over de manier waarop kinderdagverblijven en BSO's reageren op de hogere kosten voor ouders. Meer flexibiliteit en minder luxe komt ouders zeker tegemoet.
Maar dat voorkomt toch niet dat grote aantallen kinderen in het informele circuit verdwijnen.
Op zich wel begrijpelijk maar ouders beseffen vaak niet de gevolgen daarvan. In de professionele kinderopvang zijn ze altijd verzekerd van opvang. Opvang in het informele circuit kan het zomaar laten afweten. Niet met opzet maar door ziekte, drukte of vakantie.
Ook voor hun kinderen heeft het gevolgen als ouders uitwijken naar grootouders, buurvrouw of andere oppas. In het kinderdagverblijf werken professionals en ouders samen aan een goede opvoeding van hun kind. Kinderen worden ondersteund bij hun ontwikkeling en voorbereid op het onderwijs. Als er zorgen zijn over een kind steunen ouders en pedagogisch medewerkers elkaar in het zoeken naar een goede aanpak.
De vraaguitval heeft ook gevolgen voor wijken en dorpen.
Voorzieningen worden gesloten en gaan niet weer open. De vitaliteit van met name kleine kernen wordt hierdoor aangetast.
In de steden heeft de vraaguitval vooral gevolgen voor de aandachtswijken. Kinderen die in hun ontwikkeling worden bedreigd lopen na schooltijd op straat omdat de BSO gesloten is.
Ouders en politici lijken nog onvoldoende te beseffen dat kinderopvang niet alleen een vorm van dienstverlening is die ouders inkopen. Kinderopvang draagt bij aan de brede ontwikkeling van kinderen en daarmee aan de toekomst van onze samenleving.